ΑΣ ΤΟ ΚΆΝΟΥΜΕ ΤΏΡΑ

(Παγκόσμια Ημέρα κατά της Εμπορίας Προσώπων)

Αναμφίβολα, η εμπορία ανθρώπων είναι ένα από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Οι αυξανόμενες ανισότητες σε συνδυασμό με την απελπισία εκατομμυρίων ευάλωτων ανθρώπων, τα οποία επιδεινώνονται από την κρίση Covid-19, παρέχουν στα δίκτυα εμπορίας ανθρώπων το τέλειο έδαφος για να πραγματοποιήσουν μια από τις μεγαλύτερες και πιο αποτρόπαιες πράξεις σεξουαλικής ή εργασιακής εκμετάλλευσης. 

Η πλειονότητα, περισσότερο από το ήμισυ, όλων των θυμάτων εμπορίας ανθρώπων είναι άτομα από αναπτυσσόμενες περιοχές, ιδίως από φτωχές περιοχές ή, κατά περίπτωση, από περιοχές πολέμου. Στο πλαίσιο αυτό, τα δίκτυα εμπορίας ανθρώπων με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση, που είναι αναμφίβολα το πιο αποτρόπαιο από όλα, στρατολογούν τα θύματά τους υποσχόμενοι τους ένα καλύτερο μέλλον, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για μια απάτη με σκοπό την αποκόμιση τεράστιων κερδών με κόστος την αντικειμενοποίηση και τον εξευτελισμό όσων πέφτουν στα δίκτυα εμπορίας ανθρώπων, αντιμετωπίζοντάς τους ως απλό εμπόρευμα, ως απλά «αναλώσιμα» αντικείμενα κατανάλωσης. 

Σύμφωνα με τα στοιχεία του UNODC (Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα), η εμπορία ανθρώπων, ιδίως με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση, εξακολουθεί να πλήττει ιδιαίτερα τις γυναίκες και τα κορίτσια (49% γυναίκες και 23% κορίτσια) και, σε μικρότερο βαθμό, τους άνδρες και τα αγόρια (21% άνδρες και 7% αγόρια). Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι πολύ κοντά στις πόλεις μας, μέρα μεσημέρι και μερικές φορές εν γνώσει των αρχών, υπάρχουν θύματα εμπορίας ανθρώπων που υφίστανται συστηματική εκμετάλλευση μέχρις εξαντλήσεως, με τη σιωπή όσων θα μπορούσαν να το αποτρέψουν, αν είχαν πραγματικά τη βούληση να το κάνουν. Μια σιωπή που, επιπλέον, συμβάλλει στη συνέχιση του στιγματισμού, του διαχωρισμού και της ποινικοποίησης των θυμάτων ως υπεύθυνων για ένα έγκλημα για το οποίο δεν είναι ποτέ ένοχα.

Κανένα θύμα δεν συμμετέχει σε ένα δίκτυο εμπορίας ανθρώπων με τη δική του ελεύθερη βούληση. Έχουμε την τάση να μην θέλουμε να κάνουμε διάκριση μεταξύ «συναίνεσης» και «βούλησης» χωρίς να σκεφτόμαστε ότι, σε καταστάσεις ακραίας ανάγκης, απειλών θανάτου ή περιβαλλοντικών πιέσεων, ένα άτομο μπορεί να συμφωνήσει και, επομένως, να «συναινέσει» να πουλήσει το σώμα του ως αντικείμενο σεξουαλικής απόλαυσης ή να εργαστεί ακούραστα σε συνθήκες δουλείας, αλλά, αντίθετα, ποτέ δεν σκεφτόμαστε ότι, χωρίς αυτές τις συνθήκες που το θέτουν σε κατάσταση ακραίας ανάγκης ή ευαλωτότητας, δεν θα το έκανε ποτέ οικειοθελώς. Επομένως, κανείς δεν θέλει να πέσει θύμα σεξουαλικής ή εργασιακής εκμετάλλευσης. Αρκετά με την ποινικοποίηση και την ενοχοποίηση των θυμάτων των οποίων το μόνο «έγκλημα» ήταν ότι ζούσαν σε περιοχές πείνας ή πολέμου. Αρκετά με τα ψέματα. 

Παρά τις προσπάθειες για την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων, τα δίκτυα εμπορίας εξακολουθούν να απολαμβάνουν εκτεταμένη ατιμωρησία, τόσο στις χώρες προέλευσης, όπου γίνεται η στρατολόγηση, όσο και στις χώρες προορισμού, όπου οι άνθρωποι εκμεταλλεύονται για να εξοφλήσουν ένα «χρέος» που δεν παύει να αυξάνεται μέρα με τη μέρα. Η απαίτηση προς όλες τις κυβερνήσεις όλων των εθνών είναι σαφής: βάλτε τέλος στην εμπορία ανθρώπων για οποιονδήποτε σκοπό και οπουδήποτε και αν λαμβάνει χώρα στον κόσμο. 

Ας μην ξεχνάμε ότι η εμπορία ανθρώπων αποτελεί επίθεση στην απαραβίαστη ανθρώπινη αξιοπρέπεια κάθε ανθρώπου, παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των θυμάτων και, για το λόγο αυτό, έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που πρέπει να καταδιωχθεί μέχρι τέλους. 

Τα ανθρώπινα όντα δεν είναι αντικείμενα κατανάλωσης, δεν είναι εμπορεύματα, ούτε μπορούν να υποβληθούν στο ζυγό της σεξουαλικής, εργασιακής ή οποιασδήποτε άλλης μορφής δουλείας. Τα ανθρώπινα όντα δεν αγοράζονται ούτε πωλούνται.

Επειδή η ζωή και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι ανεκτίμητες. 

Ας βάλουμε τέλος στην εμπορία ανθρώπων. 

Ας το κάνουμε τώρα.