(Escrito en 🇪🇸🇲🇽– Written in 🇬🇧🇺🇸– Scritto in 🇮🇹– Rédigé en 🇫🇷🇨🇩– Escrito em 🇵🇹🇧🇷 – Γραμμένο στα 🇬🇷🇨🇾 )

🇪🇸ESPAÑOL🇲🇽

(Día Internacional contra la Homofobia, la Transfobia y la Bifobia)

Cuando se cumplen treinta y dos años desde que, el 17 de mayo de 1990, la Organización Mundial de la Salud descatalogara la homosexualidad como enfermedad, son del todo innegables los avances en igualdad y en contra la discriminación por orientación e identidad sexual. 

No obstante, debemos preocuparnos ante el alarmante incremento de los casos de agresiones, tanto físicas como verbales, hacia las personas del Colectivo LGTBIQ+ de cualquier edad o lugar de procedencia – con especial referencia a la Comunidad Transgénero y a las Personas No Binarias – y hacer un llamamiento a todas Administraciones y entidades públicas o de carácter privado para que contribuyan a la lucha contra toda forma de discriminación en cualquier ámbito la vida pública, privada y social. 

Actualmente, en 70 países, más de un tercio de los países del mundo, la homosexualidad sigue siendo un delito. En 2 de países es ilegal de facto, en 30 países conllevas penas de prisión de hasta 8 años, en 27 países es castigada con la cadena perpetua y en 11 países la condena es a pena de muerte y que es aplicada de forma efectiva por 5 países. Por otra parte, de acuerdo con los datos de la Organización para la Seguridad y la Cooperación en Europa (OSCE), la orientación sexual e identidad de género es la segunda causa recogida  en aquellas casos reflejados como delito de odio.

Es esencial una apuesta coordinada entre las diferentes Administraciones Públicas, las Fuerzas y Cuerpos de Seguridad y Representantes del Sociedad Civil para asegurar la plena garantía en el ejercicio de los derechos básicos e inalienables de toda persona sin importar su orientación e identidad sexual. De forma paralela, es igualmente imprescindible seguir incidiendo en la necesidad de un enfoque transversal en todos los ámbitos y muy especialmente en los campos de la Educación, la Sanidad y el Empleo en donde aún son necesarias medidas efectivas y urgentes que eviten cualquier riesgo de una conducta discriminatoria o violenta. 

También debemos poner especial atención a las personas de Colectivo LGTBIQ+ con alguna forma de diversidad fundacional, sensorial e intelectual; a las personas de edad avanzada; a las personas migrantes y refugiadas; y a las personas con diversidad multiétnica y multicultural prácticamente invisibilizadas desde dentro del propio Colectivo y que necesitan de una especial protección que garantice el ejercicio de sus derechos más elementales. 

Igualmente, tenemos que mostrar nuestro más enérgico rechazo hacia aquellas corrientes ideológicas y teorías acientíficas que cuestionan, trivializan y niegan los derechos de las Personas LGTBIQ+ y las distintas realidades discriminatorias que les afectan a diario atacando por completo su dignidad humana inviolable. Particularmente, debemos condenar las denominadas “terapias de conversión”, las esterilizaciones forzadas y las intervenciones quirúrgicas, muy especialmente en menores intersexuales, al ser absolutamente contrarias a la dignidad humana, al libre desarrollo de la personalidad y, en consecuencia, totalmente inadmisibles en una democracia avanzada. 

Debemos comprometemos como sociedad y seguir trabajando por la dignidad y los derechos de todas las personas. Solo así podremos construir una sociedad basada en el respeto hacia los derechos humanos de toda persona y libre de toda clase de violencia, odio y discriminación.

Porque el derecho a ser, a sentir y a amar también son derechos inalienables.

Porque los derechos LGTBIQ+, ¡SON DERECHOS HUMANOS!

🇬🇧ENGLISH🇺🇸

🏳️‍🌈INALIENABLE RIGHTS🏳️‍⚧️

(International Day Against Homophobia, Transphobia and Biphobia)

Thirty-two years after the World Health Organisation declared homosexuality a disease on 17 May 1990, there is no denying the progress made in equality and against discrimination based on sexual orientation and identity. 

However, we must be concerned about the alarming increase in cases of physical and verbal aggression towards LGTBIQ+ people of any age or place of origin – with special reference to the Transgender Community and Non-Binary People – and call on all Administrations and public or private entities to contribute to the fight against all forms of discrimination in any area of public, private and social life. 

Currently, in 70 countries, more than a third of the world’s countries, homosexuality is still a crime. In 2 countries it is de facto illegal, in 30 countries it carries a prison sentence of up to 8 years, in 27 countries it is punishable by life imprisonment and in 11 countries it is punishable by the death penalty, which is effectively applied by 5 countries. Moreover, according to data from the Organisation for Security and Cooperation in Europe (OSCE), sexual orientation and gender identity is the second most common cause of hate crime.

A coordinated commitment between the different Public Administrations, the Security Forces and Corps and Representatives of Civil Society is essential to ensure the full guarantee in the exercise of the basic and inalienable rights of all people regardless of their sexual orientation and identity. At the same time, it is equally essential to continue to stress the need for a cross-cutting approach in all areas and especially in the fields of Education, Health and Employment where effective and urgent measures are still needed to avoid any risk of discriminatory or violent behaviour. 

We must also pay special attention to people from the LGTBIQ+ Collective with some form of fundamental, sensory and intellectual diversity; to the elderly; to migrants and refugees; and to people with multi-ethnic and multicultural diversity who are practically invisible from within the Collective itself and who need special protection to guarantee the exercise of their most basic rights. 

Likewise, we have to show our most energetic rejection towards those ideological currents and unscientific theories that question, trivialise and deny the rights of LGTBIQ+ People and the different discriminatory realities that affect them on a daily basis, completely attacking their inviolable human dignity. In particular, we must condemn the so-called «conversion therapies», forced sterilisations and surgical interventions, especially on intersex minors, as they are absolutely contrary to human dignity, to the free development of the personality and, consequently, totally inadmissible in an advanced democracy. 

We must commit ourselves as a society and continue to work for the dignity and rights of all people. Only in this way will we be able to build a society based on respect for the human rights of every person and free from all kinds of violence, hatred and discrimination.

Because the right to be, to feel and to love are also inalienable rights.

Because LGTBIQ+ rights ARE HUMAN RIGHTS!

🇮🇹ITALIANO🇮🇹

🏳️‍🌈DIRITTI INALIENABILI🏳️‍⚧️

(Giornata internazionale contro l’omofobia, la transfobia e la bifobia)

A trentadue anni da quando, il 17 maggio 1990, l’Organizzazione Mondiale della Sanità ha dichiarato l’omosessualità una malattia, non si possono negare i progressi compiuti in materia di uguaglianza e di lotta alla discriminazione basata sull’orientamento e sull’identità sessuale. 

Tuttavia, dobbiamo essere preoccupati per l’allarmante aumento dei casi di aggressione fisica e verbale nei confronti delle persone LGTBIQ+ di qualsiasi età o luogo di origine – con particolare riferimento alla comunità transgender e alle persone non binarie – e chiedere a tutte le amministrazioni e agli enti pubblici o privati di contribuire alla lotta contro ogni forma di discriminazione in qualsiasi ambito della vita pubblica, privata e sociale. 

Attualmente, in 70 Paesi, più di un terzo dei Paesi del mondo, l’omosessualità è ancora un reato. In 2 Paesi è di fatto illegale, in 30 Paesi comporta una pena detentiva fino a 8 anni, in 27 Paesi è punita con l’ergastolo e in 11 Paesi è punita con la pena di morte, effettivamente applicata da 5 Paesi. Inoltre, secondo i dati dell’Organizzazione per la sicurezza e la cooperazione in Europa (OSCE), l’orientamento sessuale e l’identità di genere sono la seconda causa più comune di crimini d’odio.

Un impegno coordinato tra le diverse Amministrazioni Pubbliche, le Forze e i Corpi di Sicurezza e i rappresentanti della Società Civile è essenziale per assicurare la piena garanzia nell’esercizio dei diritti fondamentali e inalienabili di tutte le persone indipendentemente dal loro orientamento e identità sessuale. Allo stesso tempo, è altrettanto essenziale continuare a sottolineare la necessità di un approccio trasversale in tutti i settori e soprattutto in quelli dell’istruzione, della salute e dell’occupazione, dove sono ancora necessarie misure efficaci e urgenti per evitare qualsiasi rischio di comportamenti discriminatori o violenti. 

Dobbiamo inoltre prestare particolare attenzione alle persone del Collettivo LGTBIQ+ con qualche forma di diversità fondamentale, sensoriale e intellettuale; agli anziani; ai migranti e ai rifugiati; alle persone con diversità multietnica e multiculturale che sono praticamente invisibili all’interno del Collettivo stesso e che hanno bisogno di una protezione speciale per garantire l’esercizio dei loro diritti più elementari. 

Allo stesso modo, dobbiamo mostrare il nostro più energico rifiuto verso quelle correnti ideologiche e teorie non scientifiche che mettono in discussione, banalizzano e negano i diritti delle persone LGTBIQ+ e le diverse realtà discriminatorie che le colpiscono quotidianamente, attaccando completamente la loro inviolabile dignità umana. In particolare, dobbiamo condannare le cosiddette «terapie di conversione», le sterilizzazioni forzate e gli interventi chirurgici, soprattutto sui minori intersessuali, in quanto assolutamente contrari alla dignità umana, al libero sviluppo della personalità e, di conseguenza, del tutto inammissibili in una democrazia avanzata. 

Dobbiamo impegnarci come società e continuare a lavorare per la dignità e i diritti di tutte le persone. Solo così potremo costruire una società basata sul rispetto dei diritti umani di ogni persona e libera da ogni tipo di violenza, odio e discriminazione.

Perché anche il diritto di essere, di sentire e di amare sono diritti inalienabili.

Perché i diritti LGTBIQ+ SONO DIRITTI UMANI!

🇫🇷FRANÇAIS🇨🇩

🏳️‍🌈DROITS INALIÉNABLES🏳️‍⚧️

(Journée internationale de lutte contre l’homophobie, la transphobie et la biphobie)

Trente-deux ans après que l’Organisation mondiale de la santé a déclaré l’homosexualité comme une maladie, le 17 mai 1990, on ne peut nier les progrès accomplis en matière d’égalité et de lutte contre la discrimination fondée sur l’orientation et l’identité sexuelles. 

Cependant, nous devons être préoccupés par l’augmentation alarmante des cas d’agressions physiques et verbales envers les personnes LGTBIQ+ de tout âge et de tout lieu d’origine – avec une référence particulière à la communauté transgenre et aux personnes non binaires – et nous appelons toutes les administrations et entités publiques ou privées à contribuer à la lutte contre toutes les formes de discrimination dans tous les domaines de la vie publique, privée et sociale. 

Actuellement, dans 70 pays, soit plus d’un tiers des pays du monde, l’homosexualité est encore un crime. Dans 2 pays, elle est de facto illégale, dans 30 pays, elle est passible d’une peine de prison pouvant aller jusqu’à 8 ans, dans 27 pays, elle est passible de la prison à vie et dans 11 pays, la peine est la peine de mort, qui est effectivement appliquée par 5 pays. En outre, selon les données de l’Organisation pour la sécurité et la coopération en Europe (OSCE), l’orientation sexuelle et l’identité de genre constituent la deuxième cause la plus fréquente de crimes haineux.

Un engagement coordonné entre les différentes Administrations Publiques, les Forces et Corps de Sécurité et les Représentants de la Société Civile est essentiel pour assurer la pleine garantie de l’exercice des droits fondamentaux et inaliénables de toutes les personnes, indépendamment de leur orientation et identité sexuelle. Parallèlement, il est tout aussi essentiel de continuer à souligner la nécessité d’une approche transversale dans tous les domaines et notamment dans les domaines de l’éducation, de la santé et de l’emploi où des mesures efficaces et urgentes sont encore nécessaires pour éviter tout risque de comportement discriminatoire ou violent. 

Nous devons également accorder une attention particulière aux personnes du Collectif LGTBIQ+ présentant une forme de diversité fondamentale, sensorielle et intellectuelle, aux personnes âgées, aux migrants et aux réfugiés, ainsi qu’aux personnes présentant une diversité multiethnique et multiculturelle qui sont pratiquement invisibles au sein même du Collectif et qui ont besoin d’une protection spéciale pour garantir l’exercice de leurs droits les plus fondamentaux. 

De même, nous devons manifester notre rejet le plus énergique à l’égard des courants idéologiques et des théories non scientifiques qui remettent en question, banalisent et nient les droits des personnes LGTBIQ+ et les différentes réalités discriminatoires qui les affectent au quotidien, portant ainsi atteinte à leur dignité humaine inviolable. En particulier, nous devons condamner les soi-disant «thérapies de conversion», les stérilisations forcées et les interventions chirurgicales, notamment sur les mineurs intersexués, car elles sont absolument contraires à la dignité humaine, au libre développement de la personnalité et, par conséquent, totalement inadmissibles dans une démocratie avancée. 

Nous devons nous engager en tant que société et continuer à œuvrer pour la dignité et les droits de toutes les personnes. Ce n’est que de cette manière que nous pourrons construire une société fondée sur le respect des droits humains de chaque personne et exempte de toute forme de violence, de haine et de discrimination.

Parce que le droit d’être, de ressentir et d’aimer sont aussi des droits inaliénables.

Parce que les droits des LGTBIQ+ SONT DES DROITS HUMAINS !

🇵🇹PORTUGUÊS🇧🇷

🏳️‍🌈DIREITOS INALIENÁVEIS🏳️‍⚧️

(Dia Internacional contra a Homofobia, a Transfobia e a Bifobia)

Trinta e dois anos após a Organização Mundial de Saúde ter declarado a homossexualidade uma doença a 17 de Maio de 1990, não se pode negar o progresso feito na igualdade e contra a discriminação com base na orientação sexual e identidade. 

Contudo, devemos preocupar-nos com o aumento alarmante de casos de agressão física e verbal contra pessoas LGTBIQ+ de qualquer idade ou local de origem – com especial referência à Comunidade Transgénero e Pessoas Não-Binárias – e apelar a todas as Administrações e entidades públicas ou privadas para que contribuam para a luta contra todas as formas de discriminação em qualquer área da vida pública, privada e social. 

Actualmente, em 70 países, mais de um terço dos países do mundo, a homossexualidade continua a ser um crime. Em 2 países é de facto ilegal, em 30 países é aplicada uma pena de prisão até 8 anos, em 27 países é punível com prisão perpétua e em 11 países é punível com a pena de morte, que é efectivamente aplicada por 5 países. Além disso, de acordo com dados da Organização para a Segurança e Cooperação na Europa (OSCE), a orientação sexual e a identidade de género são a segunda causa mais comum de crimes de ódio.

Um compromisso coordenado entre as diferentes Administrações Públicas, as Forças de Segurança e os Representantes da Sociedade Civil é essencial para assegurar a plena garantia no exercício dos direitos básicos e inalienáveis de todas as pessoas, independentemente da sua orientação sexual e identidade. Ao mesmo tempo, é igualmente essencial continuar a salientar a necessidade de uma abordagem transversal em todas as áreas e especialmente nos domínios da Educação, Saúde e Emprego onde ainda são necessárias medidas eficazes e urgentes para evitar qualquer risco de comportamento discriminatório ou violento. 

Devemos também prestar especial atenção às pessoas do Colectivo LGTBIQ+ com alguma forma de diversidade fundamental, sensorial e intelectual; aos idosos; aos migrantes e refugiados; e às pessoas com diversidade multi-étnica e multicultural que são praticamente invisíveis a partir do próprio Colectivo e que necessitam de protecção especial para garantir o exercício dos seus direitos mais básicos. 

Do mesmo modo, temos de mostrar a nossa rejeição mais enérgica em relação às correntes ideológicas e teorias não científicas que questionam, banalizam e negam os direitos das pessoas LGTBIQ+ e as diferentes realidades discriminatórias que as afectam diariamente, atacando completamente a sua dignidade humana inviolável. Em particular, devemos condenar as chamadas «terapias de conversão», esterilizações forçadas e intervenções cirúrgicas, especialmente em menores intersexuais, uma vez que são absolutamente contrárias à dignidade humana, ao livre desenvolvimento da personalidade e, consequentemente, totalmente inadmissíveis numa democracia avançada. 

Devemos comprometer-nos como sociedade e continuar a trabalhar em prol da dignidade e dos direitos de todas as pessoas. Só assim poderemos construir uma sociedade baseada no respeito pelos direitos humanos de cada pessoa e livre de todo o tipo de violência, ódio e discriminação.

Porque o direito a ser, a sentir e a amar são também direitos inalienáveis.

Porque os direitos LGTBIQ+ SÃO DIREITOS HUMANOS!

🇬🇷ΕΛΛΗΝΙΚΉ🇨🇾

🏳️‍🌈ΑΝΑΦΑΊΡΕΤΑ ΔΙΚΑΙΏΜΑΤΑ🏳️‍⚧️

(Διεθνής Ημέρα κατά της Ομοφοβίας, Τρανσφοβίας και Διφοβίας)

Τριάντα δύο χρόνια αφότου ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κήρυξε την ομοφυλοφιλία ασθένεια στις 17 Μαΐου 1990, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί η πρόοδος που έχει σημειωθεί στην ισότητα και στην καταπολέμηση των διακρίσεων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας. 

Ωστόσο, πρέπει να ανησυχούμε για την ανησυχητική αύξηση των κρουσμάτων σωματικής και λεκτικής επίθεσης κατά των LGTBIQ+ ατόμων κάθε ηλικίας ή τόπου καταγωγής – με ιδιαίτερη αναφορά στην κοινότητα των τρανσέξουαλ και των μη δυαδικών ατόμων – και να καλέσουμε όλες τις Διοικήσεις και τους δημόσιους ή ιδιωτικούς φορείς να συμβάλουν στην καταπολέμηση κάθε μορφής διακρίσεων σε κάθε τομέα της δημόσιας, ιδιωτικής και κοινωνικής ζωής. 

Σήμερα, σε 70 χώρες, δηλαδή σε περισσότερες από το ένα τρίτο των χωρών του κόσμου, η ομοφυλοφιλία εξακολουθεί να αποτελεί έγκλημα. Σε 2 χώρες είναι εκ των πραγμάτων παράνομη, σε 30 χώρες επισύρει ποινή φυλάκισης έως και 8 ετών, σε 27 χώρες τιμωρείται με ισόβια κάθειρξη και σε 11 χώρες η ποινή είναι η θανατική ποινή, η οποία ουσιαστικά εφαρμόζεται από 5 χώρες. Επιπλέον, σύμφωνα με στοιχεία του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), ο σεξουαλικός προσανατολισμός και η ταυτότητα φύλου είναι η δεύτερη πιο κοινή αιτία εγκλημάτων μίσους.

Μια συντονισμένη δέσμευση μεταξύ των διαφόρων δημόσιων διοικήσεων, των δυνάμεων ασφαλείας και των σωμάτων και των εκπροσώπων της κοινωνίας των πολιτών είναι απαραίτητη για να διασφαλιστεί η πλήρης εγγύηση κατά την άσκηση των βασικών και αναφαίρετων δικαιωμάτων όλων των ανθρώπων, ανεξάρτητα από τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητά τους. Παράλληλα, είναι εξίσου σημαντικό να συνεχίσουμε να τονίζουμε την ανάγκη μιας οριζόντιας προσέγγισης σε όλους τους τομείς και ιδιαίτερα στους τομείς της εκπαίδευσης, της υγείας και της απασχόλησης, όπου εξακολουθούν να απαιτούνται αποτελεσματικά και επείγοντα μέτρα για την αποφυγή κάθε κινδύνου διακριτικής ή βίαιης συμπεριφοράς. 

Πρέπει επίσης να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή στα άτομα της LGTBIQ+ Συλλογικότητας με κάποια μορφή θεμελιώδους, αισθητηριακής και διανοητικής διαφορετικότητας, στους ηλικιωμένους, στους μετανάστες και τους πρόσφυγες και στα άτομα με πολυεθνική και πολυπολιτισμική διαφορετικότητα, τα οποία είναι πρακτικά αόρατα μέσα στην ίδια τη Συλλογικότητα και τα οποία χρειάζονται ειδική προστασία για να διασφαλιστεί η άσκηση των πιο βασικών τους δικαιωμάτων. 

Ομοίως, πρέπει να δείξουμε την πιο ενεργητική μας απόρριψη απέναντι σε εκείνα τα ιδεολογικά ρεύματα και τις αντιεπιστημονικές θεωρίες που αμφισβητούν, ευτελίζουν και αρνούνται τα δικαιώματα των LGTBIQ+ ατόμων και τις διάφορες πραγματικότητες διακρίσεων που τους επηρεάζουν καθημερινά, επιτιθέμενοι πλήρως στην απαραβίαστη ανθρώπινη αξιοπρέπειά τους. Ειδικότερα, πρέπει να καταδικάσουμε τις λεγόμενες «θεραπείες μεταστροφής», τις αναγκαστικές στειρώσεις και τις χειρουργικές επεμβάσεις, ιδίως σε διαφυλικά ανήλικα άτομα, καθώς είναι απολύτως αντίθετες με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας και, κατά συνέπεια, εντελώς απαράδεκτες σε μια προηγμένη δημοκρατία. 

Πρέπει να δεσμευτούμε ως κοινωνία και να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα όλων των ανθρώπων. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να οικοδομήσουμε μια κοινωνία που θα βασίζεται στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κάθε ανθρώπου και θα είναι απαλλαγμένη από κάθε είδους βία, μίσος και διακρίσεις.

Επειδή το δικαίωμα να είσαι, να αισθάνεσαι και να αγαπάς είναι επίσης αναφαίρετα δικαιώματα.

Επειδή τα δικαιώματα των LGTBIQ+ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ!